Być na tapecie, to pewnie nie tylko moje marzenie, ale być może i niektórych stron, które stworzyłeś Ty. Fajnie jak coś po co często sięgamy jest pod ręką i nie trzeba wykonywać kilku karkołomnych ruchów, aby dostać się do sedna. Czy strona internetowa choć nie jest natywną aplikacją mobilną może być uruchamiana bezpośrednio z ekranu głównego telefonu lub tabletu, a nie poprzez przeglądarkę?

Nudny miting? Jesteś sam na ołpenspejsie? Nie chce Ci się pracować nad nowym asajmentem? Musisz coś zrobić trzy rzeczy asap, a w tym czasie przeczytać 12 erdżent maili? Gra Vegetab jest dla Ciebie. Nie wymaga instalacji. Możesz grać na pracowniczym komputerze udając, że przeglądasz najnowsze wieści z rynków finansowych. Vegetab - gra dla chłopów i dla bab. Dziś na luzie, bez teoretyzowania.

Mam taką książkę z roku 1989 o grafice komputerowej. Jest to jedna z tych książek, której treść jest aktualna również dziś, a jednocześnie rzadko spotykana w nowych pozycjach. Jest tam przedstawiona twarz w porównaniu dwóch rozdzielczości - niskiej i wysokiej. Aby grafika odwzorowywała realny obraz użyto ditheringu. W tamtych czasach przy ograniczeniach, metoda robiła na mnie ogromne wrażenie. Ostatnio wróciłem do niej i zrobiła jeszcze większe wrażenie.

Jeśli nie odróżniasz metra od centymetra, albo masz problem z procentami, to dzisiejszy wpis jest dla Ciebie. Nawet jeśli masz miarkę w oku, to również. I choćbyś był krawcem i zmierzył tysiąc mankietów. Wtedy też.

O... nie pogadamy dziś! Oj, przepraszam. O "nie" dziś pogadamy. Oczywiście wpis nie będzie naszpikowany negatywnymi treściami. Pobajerowałem też trochę w tytule i nie będę wcielał się w osobistego kołcza nauczającego jak być asertywnym. Pogadamy o "nie", czyli o pseudoklasie :not. Choć nadającej pejoratywny wydźwięk selektorom w CSS, to czasem bardzo pomocnej, niczym game changer. Ale dziś o jej mniej typowych rolach.

Chcąc się upewnić co do naszej nieomylności nie wystarczy nam czasem sucha odpowiedź twierdząca. Chcemy aby nasz zmysł słuchu przyjemnie łaskotały piękne słówka. Każdy chciałby usłyszeć: "Hej! Kolego, jesteś jedynym na świecie, który ma rację!", albo "Droga Koleżanko! Chylę czoła przed Twoją mądrością!". Czy Constraint Validation API będzie tym, który szepnie parę ładnych słów?