W idealnym świecie transakcja wymiany powinna zapewnić obopólną satysfakcję. Niestety nie zawsze tak się dzieje, szczególnie jeśli trafi się na mistrza biznesu, który tak szybko jak się pojawił, tak szybko znika, a my pozostajemy z pustymi rękami. Dzisiejszy wpis będzie namiastką tego idealnego świata, bowiem zajmiemy się zjawiskiem zamiany dwóch zmiennych, a żeby nie być posądzonym o paserstwo, zrobimy to z wykorzystaniem tylko i wyłącznie tychże dwóch.

Lato w pełni, więc możemy się pokusić o połączenie przyjemnego z pożytecznym. Będziemy prawie robić psikusy, czyli rzucać wodorostami w upatrzoną najładniejszą dziewczynę (lub chłopaka) i uciekać gdzie pieprz, albo choćby trzcina rośnie. Co prawda bardziej przyjemne będzie to dla nas, a nie dla naszego celu, ale jak powiedziałem, będzie to prawie psikus. Tak naprawdę będziemy chcieli dwa analogicznie działania przenieść na płaszczyznę programowania.

Bez obaw! Nie będziemy negować zalet ziołolecznictwa, ani dyskredytować hashtagów, ani tym bardziej używać środków psychoaktywnych podczas przekierowań użytkowników. Będzie po prostu o hash - najbardziej leniwej części URL. Będziemy go nazywać hash, choć poprawnie by było nazwać fragmentem lub kotwicą.

Wstęp.

Dziś odcinek w stylu Indiany Jones'a. Pobawimy się trochę linami... tzn. linkami. Szykuj się na przemierzanie gęstej dżungli węzłów!

Wstęp.

Czekałeś na kolejną część podążania mrocznymi, albo może już teraz jasnymi, ścieżkami XPath? Już nie musisz się nudzić. Dziś kolejna porcja praktycznych przykładów.

Wstęp.

Dziś to co tygrysy lubią najbardziej. Czysta praktyka i (w miarę) konkretne przykłady. Będziesz mieć niebywałą okazję dostrzec, że XPath może służyć do rozwiązania kwestii, które nie śniły się filozofom. Od czego świat ma Ciebie!