W dzisiejszym wpisie będziesz mógł posmakować zawodu YouTubera. Nie będziemy tworzyć co prawda niegrzecznych streamów ani zbierać miliona subskrypcji, ale przygotujemy efekt podobny do amatorskich filmów z telefonu gdzie w części kadru, której nie zajmuje obraz widzimy ten sam obraz, ale rozmyty. Przyznam, że to chyba pierwszy wpis, dla którego trudno mi było wybrać odpowiedni tytuł. "Rozmycie tła dla obrazu, który ma inne proporcje niż kadr"? A może jak film ze wstępu: "Jak naprawić pionowe wideo"? Treść chyba jednak wszystko wyjaśni i od razu rozpoznasz ten efekt. No to łapka w górę i zabieraj się do czytania!

Kto jeszcze nie zdążył się wyszumieć, będzie mieć szanse dziś. Co prawda jest niedziela, ale może to dobra okazja, w końcu dla większości dzień wolny, więc można go spożytkować w mniej praktyczny sposób. Będzie krótko i na temat, dosłownie.

Pomimo, że multum serwisów udostępnia multum fontów do użycia na stronach internetowych, to czasem jednak brakuje nam odpowiedniego. Dziś o stylu na miarę plazmy, czyli czwartego stanu skupienia materii obok ciekłego, stałego i gazowego (regular, bold, italic). O stylu, który możemy zastosować do dowolnej czcionki, a szczególnie tych, które tego stylu standardowo... nie mają.

Rzadko poruszamy się po tematach mainstreamowych w dziedzinie programowania, a dziś idziemy jeszcze dalej. Wpis schodzi na drugi plan. Pogadamy o elemencie, który odgrywa ważną rolę, pomimo, że zawsze chowa się za plecami swojego rodzica.

Podejrzewam, że większość z Was jest w wieku, kiedy już dawno wyszumieliście się i udawanie chuligana żującego gumę, strzelającego z procy i rzucającego jabłkami jest trochę nie na miejscu. To nie jest już czas na wyszumianie się, więc pozostaje nam powprowadzać lekki chaos (ekranowy) w zaciszu komputera.

To już drugi wpis dotyczący podglądactwa. Dziś jednak spojrzymy szerzej, nie na sam temat, ale na obszar podglądania. Użyjemy innej, fajniejszej lupy niż w jednym z poprzednich wpisów. Będzie prawie jak ta systemowa!