Bez obaw! Nie będziemy negować zalet ziołolecznictwa, ani dyskredytować hashtagów, ani tym bardziej używać środków psychoaktywnych podczas przekierowań użytkowników. Będzie po prostu o hash - najbardziej leniwej części URL. Będziemy go nazywać hash, choć poprawnie by było nazwać fragmentem lub kotwicą.

Choć boom na tzw. checkbox-hack chyba minął, nadal jest przydatny. Można rzec, że jego bohaterstwo spowszedniało. Jednym z jego wyczynów była współpraca przy efekcie akordeonu, czyli rozwijanych sekcji, tak aby pozbyć się konkurencji w postaci JavaScript. W dzisiejszym wpisie jeszcze bardziej go pogrążymy.

Stare przysłowie księgowych mówi: "Umiesz liczyć, licz na kalkulatorze".  Magazynierzy mają podręczne klikacze do zliczania ilości towaru. Jeśli chodzi o twórców stron, to albo wstawiają numerację "na sztywno", albo używają liczników, albo list numerowanych. I o tych ostatnich dziś.

O ile pseudoelementy :before oraz :after odkryte kilka latu temu dziś już nikogo nie dziwią, tak niektóre ich odmiany nadal pozostają przedmiotem poszukiwań, jak Yeti dla kryptozoologi. Niektórym podobno udało się spotkać Yeti, niektórym podobno udało się dodać pseudoelement do elementu IMG. O ile w pierwszym przypadku nie mogę zaprzeczyć ani potwierdzić, to w drugim miałem tą miłą sposobność spotkać się z tym pseudoelementem w pobliżu IMG.

Nie spoczywając na laurach zerkam też na konkurencyjne blogi, nawet żeby dostać sińca. Jednym z nich jest CSS-Tricks. I właśnie tam trafiłem ostatnio na wpis dotyczący ramek z gradientem dla elementów HTML. Ramki dodatkowo mają zaokrąglone narożniki, co wcale nie ułatwia zadania. Przedstawiono tam dwie metody, jedna stricte dotycząca ramek z nadanym border-radius. Druga opierała się o border-image, która to właściwość opiera się border-radius - jedna z drugą nie współgra.

Kiedy Trinity wypowiadała słowa o białym króliku, nie miała chyba świadomości, że jest możliwe śledzenie kursora myszy w czystym CSS. No cóż, film nie jest nowy i bracia, a raczej siostry Wachowskie nie przewidywały scenariusza, w którym wyjście z Matrixa będzie możliwe bez użycia JavaScript. Gdyby wiedziały o czym będzie dzisiejszy wpis, kolejna część nazywała by się pewnie "Matrix - Revelations".