Stare przysłowie księgowych mówi: "Umiesz liczyć, licz na kalkulatorze".  Magazynierzy mają podręczne klikacze do zliczania ilości towaru. Jeśli chodzi o twórców stron, to albo wstawiają numerację "na sztywno", albo używają liczników, albo list numerowanych. I o tych ostatnich dziś.

O ile pseudoelementy :before oraz :after odkryte kilka latu temu dziś już nikogo nie dziwią, tak niektóre ich odmiany nadal pozostają przedmiotem poszukiwań, jak Yeti dla kryptozoologi. Niektórym podobno udało się spotkać Yeti, niektórym podobno udało się dodać pseudoelement do elementu IMG. O ile w pierwszym przypadku nie mogę zaprzeczyć ani potwierdzić, to w drugim miałem tą miłą sposobność spotkać się z tym pseudoelementem w pobliżu IMG.

Nie spoczywając na laurach zerkam też na konkurencyjne blogi, nawet żeby dostać sińca. Jednym z nich jest CSS-Tricks. I właśnie tam trafiłem ostatnio na wpis dotyczący ramek z gradientem dla elementów HTML. Ramki dodatkowo mają zaokrąglone narożniki, co wcale nie ułatwia zadania. Przedstawiono tam dwie metody, jedna stricte dotycząca ramek z nadanym border-radius. Druga opierała się o border-image, która to właściwość opiera się border-radius - jedna z drugą nie współgra.

Kiedy Trinity wypowiadała słowa o białym króliku, nie miała chyba świadomości, że jest możliwe śledzenie kursora myszy w czystym CSS. No cóż, film nie jest nowy i bracia, a raczej siostry Wachowskie nie przewidywały scenariusza, w którym wyjście z Matrixa będzie możliwe bez użycia JavaScript. Gdyby wiedziały o czym będzie dzisiejszy wpis, kolejna część nazywała by się pewnie "Matrix - Revelations".

Ostatnio wypełniałem elektroniczny wniosek na portalu służącemu obywatelowi. Niestety dodawanie załącznika zadziałało po kilku próbach i na trzeciej z kolei przeglądarce. Całe szczęście, że obszerniejsze treści miałem przygotowane i zapisane w dokumencie na dysku. Jednak utrata danych, to chyba jedna ze zmór każdego użytkownika komputera. Łatwiej się pogodzić z kradzieżą kurtki z teatralnej szatni, czy kapci ze szpitalnej sali, niż ze stratą danych.

Będąc dzieckiem posiadałem plastikowy mikroskop produkcji СССР. To, że był takiej produkcji i z takiego materiału, nie przeszkadzało, aby dostarczał ogromną frajdę. Oczywiście trzeba było podejrzeć włos, powiększenie kartki pomazanej długopisem czy też źdźbło trawy. Kawałek plastiku i szkiełka pozwalał w jednej chwili przenieść się do fascynującego mikroświata. Dziś też przeniesiemy się na chwilę w taki świat.