W poprzednim wpisie związanym z aspect ratio zajmowaliśmy się ustalaniem proporcji w zależności od szerokości elementu. Czyli wysokość była zależna od tego wymiaru. Wspomniałem również, że ostatnie dwie metody mogą służyć do osiągnięcia dzisiejszego, tytułowego celu. I właśnie to dziś niewolnikiem wysokości będzie szerokość. Ale wspominałem również o przedziwnych konsekwencjach tego niewolnictwa.

Uwolnijmy kod.

Tym razem powrót do lat 90-tych i demosceny. Dla relaksu głowy zajmiemy się gimnastyką ekranu. Przy pomocy dzisiejszych technologii odwzorujemy efektowny efekt - D.Y.C.P. Nazwa pochodzi od: Different Y Character Position. No i dlatego, że piątek.

Jesień jest idealną porą na ogrodowe porządki. Przesadzanie i sadzenie. Będziemy sadzić, ale aby nie przesadzić. Nie przesadzić z rekurencją, bo ta będzie nam dziś towarzyszyć. Tym razem o fraktalu bezimiennym, choć w naturze często podpisywanym na korze inicjałami imion i serduszkiem. Bezimiennym, ale równie atrakcyjnym, a być może nawet bardziej niż ostatnio opisywany fraktal Pana Sierpińskiego.

Zróbmy dołek w wyjaśnieniach.

Dziś mała pożywka dla szukających proporcji w otaczającym świecie. Może aż tak daleko nie będziemy się rozglądać, ale na pewno obadamy dokładnie ekran komputera. Opowiem Ci o metodach na utrzymywanie proporcji elementów. Jeśli jeden wymiar ma wartość X, chcemy aby drugi był np.: 2 razy większy lub 3 razy mniejszy. Co więcej, chcemy aby element pozostawał w zadanej proporcji, jeśli jeden z wymiarów zmieni się.

Jak zmusić element aby zawsze miał rację?

Mamy do dyspozycji kilka metod. Omówię oparte tylko i wyłącznie o CSS i HTML. Metody w JavaScript pozostawimy dla.... dla innych.

Wbrew pozorom dzisiejszy wpis nie będzie uczył technik samoobrony, nie będzie też kursem lutowania online. Pokażę Ci jak od środka działają popularne funkcje dostępne w programach graficznych, jak negatyw, rozjaśnianie czy posteryzacja. Opierają się na jednopunktowych operacjach graficznych. Jednopunktowych, bo wpływ na wartość wynikowego punktu obrazu, ma wartość tylko jednego punktu obrazu źródłowego.
Operację taką można opisać równaniem: w(x,y)=F(z(x,y)), gdzie x, y, to współrzędne obrazu, z obraz źródłowy, a w obraz wynikowy. F to operacja jednopunktowa.

Wstęp.

Dziś to co tygrysy lubią najbardziej. Czysta praktyka i (w miarę) konkretne przykłady. Będziesz mieć niebywałą okazję dostrzec, że XPath może służyć do rozwiązania kwestii, które nie śniły się filozofom. Od czego świat ma Ciebie!